زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

نجوا برای امر به معروف (قرآن)





هیچ خیری در سخنان بیخ گوشی ( نجوی ) نیست، و لیکن کسی که امر به صدقه یا معروف یا اصلاح بین مردم می‌کند، در این امر کردنش خیر است.


۱ - استثناء در نجوا



در سوره نساء آیه ۱۲۹ به نیک بودن نجوا و سخنان سری برای امر به معروف اشاره شده است:
لا خیر فی کثیر من نجولـهم الا من امر بصدقة او معروف.... «در بسیاری از رازگوییهای ایشان خیری نیست مگر کسی که (بدین وسیله) به صدقه یا کار پسندیده یا سازشی میان مردم فرمان دهد و هر کس برای طلب خشنودی خدا چنین کند به زودی او را پاداش بزرگی خواهیم داد»

۱.۱ - دیدگاه تفسیر نمونه


تفسیر نمونه در ظاهر استثنای می‌فرماید: (الا من امر بصدقه او معروف) این است که استثنائی منقطع باشد. (یعنی مستثناء قبل از استثناء داخل در جمعیت مستثناء نبوده) در نتیجه کلمه (الا) معنای (لیکن) را می‌دهد، و معنای آیه چنین می‌شود: (هیچ خیری در سخنان بیخ گوشی آنان نیست، و لیکن کسی که امر به صدقه یا معروف یا اصلاح بین مردم می‌کند، در این امر کردنش خیر هست).

۲ - پانویس


 
۱. نساء/سوره۴، آیه۱۱۴.    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۱۲۹.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۳۷۲، برگرفته از مقاله «نجوا برای امر به معروف».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.